53 4 Lecz On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści*, a myśmy Go za skazańca* uznali, chłostanego przez Boga i zdeptanego. [...]
14 12 Jakże to spadłeś z niebios, Jaśniejący, Synu Jutrzenki?* Jakże runąłeś na ziemię, ty, który podbijałeś narody? [...]
49 15 Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie*.